Seizoen 1966 – 1967.
Inmiddels zijn we aanbeland in het laatste seizoen waarvan ik mijn herinneringen kan koppelen aan feiten en cijfers.
Het werd een goed seizoen met de realisatie van de nieuwe tribune in 1966 maar ook sportief verliep het crescendo. Naarmate de competitie vorderde kropen we telkens dichter naar de top. Helaas voor ons bleef IEV uit Breesaap/BEVERWIJK net buiten bereik. Helaas bestonden er nog geen periodetitels, uitsluitend de kampioen promoveerde.
Foto 1 is een beeld uit de wedstrijd tegen Renova van 25 september 1966. Ton Bijster, onze eigen “Jimmy Johnston – the flo” bedrijvig, snel en schotvaardig, toont de juiste spirit. Renova bestaat niet meer, was een afsplitsing van ontevreden DSS leden en…. onderhuurder bij Schoten. Een leuke club mensen om als gasten te hebben. 500 Toeschouwers zorgden voor de juiste sfeer.
Foto 2 geeft een herkenbaar beeld van voetballen die tijd. Niks kunstgrasvelde!! Een zeer zwaar veld maar.. “the show must go on” was het motto. De tien doelpunten maakten het voor de toeschouwers meer dan de moeite. In deze competitiewedstrijd toonde Schoten hun goede vorm door koploper IEV in eigen huis te verslaan. Op de foto zien we keeper Heemskerk en verdedigers Calandt en de Ridder verschrikt toe kijken. Naast Wim van Dusschoten werd ook de inbreng van Henk van Ingen steeds belangrijker. Henk werd uiteindelijk een van de vele Schotenspelers die het ook hogerop goed heeft gedaan met o.a. een profcontract bij AA Gent. Vooral door Wim en Henk pakten wij de twee belangrijke punten.
Foto 3 is van een thuiswedstrijd op 12 maart 1967, met nu inmiddels alweer een maand of 6 de overdekte tribune beschikbaar voor alle bezoekers. Ook bij deze wedstrijd waren 500 bezoekers waardoor toch ook langs de lijn plaats werd genomen. Het was de 20e wedstrijd met Schoten inmiddels op een fraaie 2e plaats. Doordat O.G. 10e stond viel de uitslag 1-1 toch een beetje tegen. Niet voor niets staat Wim van Dusschoten op deze foto in een aanvallende positie, Wim was nu eenmaal aan het eind van de meeste aanvallen te vinden.
Op de achtergrond zien we de oude kleedkamers. Na de tribune, de lichtinstallatie volgde de opbouw op die zelfde kleedkamers van een nieuwe kantine over de volle lengte van de bestaande kleedkamers. Opnieuw waren het weer die fantastische Schotenvrijwilligers, die ook dit werkstukje wisten te realiseren.
Zoals aangegeven is hiermee mijn archiefje uitgeput. In 1967 startte ik mijn platenwinkel North End aan het Marsmanplein en lukte het kennelijk niet meer om de ingezette weg te vervolgen. Het lijkt mij echt fantastisch als er (oud) leden zijn in het bezit van materiaal om de Schotengeschiedenis verder in kaart te krijgen. Ik dank Roy Klarenbeek voor zijn inspanning, ondanks zijn drukte wegens zijn verhuizing naar Oostwoud (NH), telkens weer de tijd te vinden u te voorzien van up- dates. Roy zal zeker met zorg het aangebodene een plek weten te geven.
Ik dank een ieder voor zijn of haar aandacht en maak er werk van. Met kennis van de geschiedenis is het werken aan de Schoten toekomst zoveel leuker.
Tot bij Schoten.
Bert Buter.
SCHOTEN TOONT DAADKRACHT – KLUS GEKLAARD IN 12 MAANDEN!!
Op zaterdag 8 oktober 1966 wordt de splinternieuwe overdekte tribune op indrukwekkende wijze in gebruik genomen.
Opnieuw draafde het kampioensteam, van 1953, van de Racing op. Opnieuw was daar weer us ABE bij, maar ook Rinus Schaap (international) en schaatstopper en voetballiefhebber Kees Verkerk. Keessie had zijn maatje Ard Schenk meegenomen en toen bleek dat “Koning Ard” ook heel graag mee wilde doen mocht hij mijn shirtje lenen en kon hij in de tweede helft eveneens meespelen. Loek Briesbroek, aanvoerder bij RCH, en zijn mannen maakten er weer een schitterend schouwspel van met op de millimeter zuiver passes en zelden vertoonde schijnbewegingen.
Een trots bestuur ontving toenmalig Haarlems wethouder voor Sportzaken de heer Voskuilen, die uiteraard het leger aan Schotenvrijwilligers, namens de Gemeente Haarlem, zijn welgemeende felicitaties overbracht.
Schoten was de tijd even vooruit en… nog niet klaar! Nieuwe initiatieven werden bedacht om de club op een hoger niveau te krijgen en werd er begin jaren 70, op dezelfde wijze, met dezelfde inzet en veelal door dezelfde leden een prachtige lichtinstallatie gerealiseerd. Menig club, die zichzelf als tegenstander aanbood en zelfs de KNVB maakte frequent gebruik van onze “luxe” accommodatie. Schoten voelde vanaf dat moment als een complete voetbalclub, die de voetbalsfeer als handelsmerk had in eigen mini – stadion.
Hiermee was, met de kennis van nu anno 2016, de basis gelegd voor de huidige nog fraaiere accommodatie. Toen Schoten gedwongen werd, i.v.m. de bouw van het Spaarne Gasthuis en moest verkassen, lukte het ’t bestuur van rond 2000 o.l.v. voorzitter Piet Hes om op basis van behoud dat we hadden 1 op 1 alle opstallen in vernieuwde vorm te behouden.
Foto ’s en verslagen maken de euforie van die tijd duidelijk.
Schoten in zak en as na twee degradaties. HELEMAAL niet dus!
Een breed gedragen initiatief van mijn vader werd met verve uitgevoerd. Schoten als amateurclub zou zich gaan scharen onder de grotere clubs uit de regio. Net als HFC, HBC en VSV zou er ook bij Schoten spoedig, zittend en overdekt naar voetbal worden gekeken. Juist in een tijd van tegenslag werd er vanuit de leden een enorme krachtsinspanning geleverd. De verkoop van 25 000 loten à 1 gulden en de verkoop van hyacinten bollen stond garant een droom tot werkelijkheid te maken.
De organisatie, een legertje aan verkopers en de hand vaardigen wisten de centjes om te zetten in een prachtige sfeervolle tribune.
Deze unieke totaal prestatie van vele Schotenaren in woord en beeld wordt zo weer eens opgepoetst.
1 Abe Lenstra op het Schoten terrein dat was ongekend. Hij is een van de grootste voetballegendes aller tijden van Nederland.
2 Een uitgebreid wedstrijdverslag.
3 Een actiefoto voor veel publiek. Hierin ABE centraal, van l. naar r. namens Schoten, Ruud de Ridder, Jan Blankenstein en Bert Buter kijken bewonderend toe.
4 Opmerking: om het vele publiek te amuseren hadden wij als spelers afgesproken de kwaliteiten van deze bijzondere senioren goed tot hun recht te laten komen. RCH had een aantal pracht spelers in de gelederen waaronder Loek Biesbrouck, tevens aanvoerder van het Nederlands Elftal. L.B. had een groot aandeel in de aanwezigheid van ABE. Tussen beide heren en ook hun vrouwen bestond een grote vriendschap.
Seizoen 1965 – 1966.
Na twee degradaties kunnen we niet anders dan vaststellen dat Schoten veel terrein heeft verloren in de hiërarchie binnen het Haarlems Amateurvoetbal. Toch was de club geenszins in mineur immers Schoten beschikte nog altijd over een talentvolle jeugdafdeling. Voetbal in het algemeen binnen Nederland maakte, aan de hand van o.a. Johan Cruijff, Piet Keizer, Willem van Hanegem en Wim Jansen een flinke boost door. Vanaf 1969 tot 1979 stonden Ajax (4x) en Feyenoord (1x) in de finale voor Europa Cup 1 en in ’74 en ’78 stond het Nederlands Elftal tweemaal in een WK Finale. Voor de Nederlandse jeugd aan idolen en inspiratie geen gebrek. Ook op het gebied van training werd Nederland leidend met name door trainer Michels en speler Cruijff.
Met een ambitieus oefenprogramma tegen o.a. F.C. Lisse, Aalsmeer en RODA ’23 waar tegen respectievelijk, gelijk-, gewonnen en verloren werd, startte het nieuwe seizoen.
In de nieuwe omgeving van de 4e klasse begon Schoten voortvarend.
Als eerste in beeld is de 6e wedstrijd. In en tegen Bloemendaal won Schoten met 0-1 voor 700 toeschouwers en bezette meteen de koppositie in de 4e klasse C. Op de foto zien we dat voetbal er voor iedereen is, zelfs voor viervoeters.
Foto 2 geeft een beeld van de 13e wedstrijd tussen de nummers 2 en 3 van de ranglijst voor weer veel publiek. Halfweg won met 3-1 en wisselde stuivertje met Schoten op de ranglijst. Op de foto zien we drie zeer goede Schotenspelers afgebeeld t.w. Jan Blankenstein, Hans Verschure (achtergrond) en de weer teruggekeerde Jantje Smit in schiethouding. Ook even aandacht voor de aloude aanschrijving waar iedere speler jong en oud wekelijks naar uitkeek. Zo ging dat toen der tijd, inmiddels 50 jaar geleden.
Vervolgens een klein verslagje van een grote wedstrijd voor maar liefst 1500 toeschouwers.
Tot aan de 15e wedstrijd had Schoten nog altijd kansen op promotie maar na een nederlaag bij V.S.V. was het gedaan met die optie. Zeven punten achterstand was te veel. Uiteindelijk werden wij na 22 wedstrijden derde met 24 punten. V.S.V. pakte er 30 en Halfweg 27. Wat ons al een aantal jaren parten speelt is het aantal gescoorde doelpunten, dat bleek structureel aan de lage kant. Dit seizoen scoorde spits Jan Gagel er 7 en was daarmee al snel de topschutter. Als je het totaal van 34 afzet tegen de 47 van V.S.V. en de 44 van Halfweg wordt veel duidelijk.
De strijd om degradatie leverde een beslissingswedstrijd op tussen Onze Gezellen en Waterloo. O.G. won met 2-1 op Sportpark Schoonenberg voor 2750 toeschouwers.
Seizoen 1964 – 1965.
Een nieuw seizoen nu in de 3e klasse. Toch ook één vol met interessante tegenstanders, zoals Stormvogels, Aalsmeer, Roda ’23 en Swift.
Terugkijkend op de beschikbare spelers sta ik er van versteld dat het verblijf in de 3e klasse maar 1 jaar heeft geduurd. Opnieuw degradeerde Schoten, nu samen met het Amsterdamse Meerboys. ETO (nu Hoofddorp) voetbalde de vlag in top.
Bij de verslagen en foto ‘s.
De eerste wedstrijd was meteen tegen plaatsgenoot en mededegradant Ripperda. Deze club wist zich behoorlijk te versterken met o.a. Schoten keeper Lamie Honing. De uitslag liet aan duidelijkheid niets te wensen over 0-4. 2e Of 3e klasse maakte voor deze wedstrijd niets uit, er kwamen maar liefst 1000 toeschouwers op af. Op de foto vinden we Schotenspelers Blom (koppend) Frannie van der Horst en Ruud de Ridder terug.
Foto 2 is wat mij betreft een eerbetoon aan keeper Simon Heemskerk, die stijlvol de bal vangt. Simon was naast een fijn mens een goede keeper en internationaal honkballer, als eerste honkman, voor het Nederlands negental. Zelf kijk ik controlerend toe en zie dat het goed is.
Speciale aandacht vraag ik voor een artikel over de heer Ko Hetem. Een zeer kundig sportman en bestuurder. Zijn oprechte interview zet een reëel tijdsbeeld neer hoe in die tijd nog tegen het amateurvoetbal werd aangekeken.
Foto 3 biedt vooral een aardig beeld van het oude Schotenterrein (aan de Geusevesperstraat/Vondelweg) in een wedstrijd tegen Roda ’23 op 7 maart 1965. N. b. een tegenstander die wij dit seizoen (2016-2017) en wederom in de 3e klasse, nu ruim 50 jaar later opnieuw tegen komen. Schoten won toen met 1-0. Robert Flader scoort, op de achtergrond Jan Kops en Ton Kollaard.
Tot slot een verslag van de laatste competitiewedstrijd waarin het lot van Schoten (en Meerboys) werd bezegeld.
Voor Schoten linksbuiten Leo van Straaten liep het heel anders af. Na dit seizoen belandde deze snelle en vaardige speler in het betaalde voetbal en maakte een fraaie carrière bij Telstar, Fortuna Sittard en FC Amsterdam. Iets dat nog uitsluitend bekend is onder de oudere leden van Schoten.
Seizoen 1963 – 1964.
Deze jaargang kende de 2e klasse weer een scala aan goede clubs. Hillegom – U.V.V. (toen der tijd een echte top amateurclub, de club van de van Bastens sr. en jr.) – Velsen en T.Y.B.B. om er maar een paar te noemen. Schoten beschikte over een vrij kleine selectie maar met een mooie mix van jeugdig talent en ervaren ouderen).
Op foto 1 een beeld uit de thuiswedstrijd Schoten – Hillegom van 3 november 1963 tegen de uiteindelijke kampioen. Keeper Lamie Honing toont zijn grote klasse in “Jan van Beveren stijl”, terwijl Hans Verschure oplettend toekijkt. Hans een geweldige linksback met een schitterende trap in zijn linkerbeen. Schoten verloor met 2-0 voor maar liefst 1800 toeschouwers.
Foto 2 geeft opnieuw een mooi plaatje van een keeper, nu die van Ripperda. Dit was een belangrijke wedstrijd voor beide teams. Schoten deed slechte zaken als een na onderste door thuis te verliezen van het laatst geplaatste Ripperda 1-2. Op de voorgrond kijkt Wim Otte liggend toe en op de achtergrond kijkt Robert Flader al even vertwijfeld. Zo ’n zondag dat weinig lukte en waarin maar liefst 3x maal een goal van Jan Kops werd afgekeurd. Doom and gloom tekenen zich af en 8 punten na 13 wedstrijden was ook wel heel mager.
Niet verwonderlijk dat Schoten op 7 mei 1964 tweede klasser af was. Een lange periode met de status van een stabiele tweede klasser wordt daarmee afgesloten. Het afgebeelde wedstrijdverslag als wettig bewijs. Ripperda kwam niet verder dan 7 punten en dan degradeer je kansloos, waar Schoten nog tot 17 punten was gekomen, w.o. punten tegen Celeritudo (2) dat als nummer 3 eindigde, Hillegom (1) en ook de nr. 1, Ultrajectum (2) en Velsen (2) dat 5e werd. Het bleek allemaal net niet voldoende. Drie clubs, Ultrajectum, Zandvoortmeeuwen en Baarn verzamelden 2 punten meer (19) en daardoor was het over en uit voor Schoten.
Seizoen 1962 – 1963.
Het voor Schoten publicitaire seizoen startte met een eerbetoon aan de heer J.F. Klein, in een mooi stukje, wordt zijn daadkracht fraai verwoord.(ZIE FOTO)
De heer Klein was een man van de oude stempel, toegewijd, met een groot hart voor de Schotenjeugd. Hij was ook een van de vele fijne jeugdleiders waar Schoten over beschikte. Op de foto herken ik rond de heer Klein, van links naar rechts, Ferry Beringen, Lardy Geurts, Joop Vermolen, Jacob Breukers en Franny van der Horst.
Het voetbalseizoen startte met twee 0-0 uitslagen, resp. uit bij Zandvoortmeeuwen en thuis tegen Amsvorde, niet bepaald opwindend.
Toen er daarna een mokerslag nederlaag van1-5 volgde tegen, weliswaar tegen de latere kampioen RKAVIC, zag het er weinig rooskleurig uit.
Toch kwam alles nog goed. Na de 10e wedstrijd tegen Celeritudo (zie verslag) stond de teller op 10 punten goed voor een zesde plaats. We schrijven zondag 16 december. Door een ongekend harde winter, ja die van Reinier Paping winnaar Elf Steden Tocht 1963, volgde de elfde wedstrijd pas op 17 maart thuis tegen RKAVIC 1-1.
Dit seizoen had voor mij persoonlijk ook nog een verrassing in petto. Op 12 mei 1963 en wedstrijd nummer 19 mocht ik, door absentie van meerdere spelers, mijn debuut als eerste elftalspeler maken. Er werd ook nog eens gewonnen. (zie verslagje). De drie laatste wedstrijden ontving ik even veel uitnodigingen om mee te doen al stond daar wel het drie letterwoord op (RES)erve! Gelukkig zouden er nog een dikke 100 “echte” wedstrijden volgen.
Seizoen 1961 – 1962.
Dit seizoen werd er een met ambitie. De selectie bleef op peil en enkele jongere spelers uit eigen opleiding kwamen de selectie versterken. Een aangename ontwikkeling voor Schoten en zeker ook voor trainer Menno van der Schaaf, een trainer die zijn tijd voor was door een goede opleiding en praktijkervaring. De resultaten waren t/m de 17e speelronde zo goed dat Schoten op dat moment 3e stond met uitzicht op meer maar dan moest alles wel kloppen. Dit deed het uiteindelijk niet want de spanning om naar de 1e klasse te promoveren was kennelijk te groot. De laatste 5 wedstrijden leverden helaas maar twee punten op en zakten we alsnog naar een anonieme 8e plaats. Toch denk ik dat Schoten nooit meer zo dicht tegen het eerste klasse schap heeft aan geschurkt. Wat dit seizoen toch bijzonder maakte!! De meeste spelers haalden dan ook een dikke voldoende. In mijn klassement staat Lamie Honing met een 7.25 op één. Andere kleurrijke spelers van dit seizoen waren Bert Blom, Hans van Elk en Bertje Kossen.
Een reuze prestatie kwam, van toen al wel good old Gerard Kessens, die op 10 september 1961 voor de 300e keer het Schoten doel verdedigde. Hij moet hier zo ‘n 15 à 16 seizoenen!! over gedaan hebben.( en het was nog niet eens zijn laatste wedstrijd, al kwamen er niet heel veel meer bij. Keepers Honing en Heemskerk bleken meer dan waardige opvolgers). Zie foto; TYBB collega Joop Bakker kijkt lachend toe. Ook latere Schotentrainer Piet Valent, links van Bakker kijkt goedkeurend toe.
Foto twee geeft een wedstrijdbeeld van de thuiswedstrijd tegen Aalsmeer. Al valt het niet van de foto af te zien waren er maar liefst 900 toeschouwers op dit duel afgekomen. Schotenvoorwaarts Jan Kops wacht gespannen af op teammaat Bert Blom als winnaar uit het duel komt.
Het “post” jubileum seizoen 1960 -1961 leverde een moeizaam seizoen op.
In deze 2e klasse B. bleken 3 zeer dominante clubs te zitten, t.w. AFC en O.V.V.O. uit Amsterdam en Celeritudo uit Utrecht. Van de laatste herinner ik mij hun zeer karige accommodatie in de schaduw van het oude Galgenwaard waarvan D.O.S. toen nog de succesvolle bespeler was en met als naaste buur Velox. Niet verwonderlijk dat beide buren samen met SVVU, om hun voortbestaan te garanderen, in de jaren ’80 overgegaan zijn tot een fusie met zowel op zondag als zaterdag een grote senioren afdeling. Na deze korte focus op Celeritudo terug naar de 2e klaase B van ’60 – ’61. Hierin was het zwoegen voor Geel – Zwart. AFC pakte de titel met 37 punten O.V.V.O. en Celeritudo kwamen tot 34 punten, een beslissingswedstrijd werd noodzakelijk, deze viel uit in het voordeel van de Amsterdammers. Die vervolgens na drie wedstrijden ten koste van Vitesse ’22 de tweede promovendus werd.
Feiten over het Schoten van dit seizoen.
Wij eindigden uiteindelijk op een fraaie 6e plek met 22 punten. Veel zeggend is in dit verband dat nummer 4 Aalsmeer tot 25 punten kwam en degradanten JSV (uit Jutfaas!!) en Hercules, mede bespeler van het oude Galgenwaard, resp. op 19 en 18 punten eindigden. Opvallend is ook dat Schoten m.u.v. Zeeburgia van alle tegenstanders punten pakten maar van geen enkel team de maximale 4. Aanvallend werd er mager gepresteerd met slechts 32 goals voor, hierin stonden wij als 11e op de schutters ranglijst, verdedigend hield het ook al niet over 39 goals tegen en een 9eplaats op de “geschutter” ranglijst. Het team blijkt een mix van ouderen Kessens – v. Veen – Boekelaar en aanstormende jeugd – Bertje Smit – Bert de Looze (zeer vaardige middenvelders) – Henk Willemse (een kanjer van een spits).
Tot slot valt op de tegenstelling in de bezoekers aantallen. Ripperda - Schoten 1250 en Schoten – Ripperda 1500; O.V.V.O – Schoten 1000; Aalsmeer- Schoten 1500 maar ook Schoten – DWV en JSV – Schoten minder dan 100 belangstellenden.
Seizoen 1959 – 1960 leverde voor Schoten een redelijk seizoen op. Met een achtste plaats en nauwelijks gevaar op degradatie werden wisselende resultaten behaald. Het interessante aan die tijd is dat er gestreden werd tegen grote klassieke tegenstanders. Met clubs als Hollandia (Hoorn), West- Frisia (Enkhuizen) en H.R.C. (Den Helder) moest er ook nog eens fors gereisd worden, maar gelukkig was de Velsertunnel net beschikbaar dat al gauw een klein half uurtje pontje varen, inclusief wachttijd, scheelde. Gelukkig maar want ook voor o.a. uitwedstrijden tegen DEM – Kennemers - V.V.B. kwam de weelde van een tunnel goed van pas. Slechts Zandvoortmeeuwen en HBC konden per fiets worden bereikt, in alle overige gevallen werd dankbaar gebruik gemaakt van de busondernemingen Garage Rood of Beentjes.( vertrek Soendaplein) Voor 1 gulden per uitwedstrijd bezocht ik zoveel mogelijk wedstrijden als mogelijk.
Een verkorte eindstand.
1 Hollandia 35 p.
2 Purmersteijn 29 p.
3 H.R.C. 23 P.
8 Schoten 21 p.
10 HBC 19 p.
11 WFC 16 p.
12 DEM 13 p.
Het onderdeel wedstrijdverslag bewijst dat Schoten voor ieder team een geduchte tegenstander was. Hiervoor zorgden o.a. de volgende spelers: Joop Dinkelberg, Karel Hogendijk, Joop Geurts en Jan Koppen. Veel wedstrijden werden regelmatig door 1000 of meer toeschouwers bezocht.
Speciaal aan dit seizoen was dat Schoten op 4 februari haar gouden jubileum mocht vieren. Schoten behoorde in die tijd absoluut bij de top tien van Haarlemse voetbalclubs. Volkomen terecht dan ook dat zowel het Haarlems Dagblad als het Vrije Volk groots uitpakte en onze vereniging op een verdiend podium neerzette met ieder in eigen woorden beschreven 50 jarig bestaan. Vol van woorden, daden en personen die de club toen kenmerkten.
Seizoen 1958 – ’59. 2e klasse
9 november 1958. Een “local derby” uit bij HFC. De Koninklijk status liet nog even op zich wachten.
Deze wedstrijd was goed voor 4000 toeschouwers! De in Engelse stijl uitgevoerde oude houten tribune puilde uit!
Op de foto is dit goed zichtbaar, evenals Schoten keeper Gerard (Tarzan) Kessen en Ed van Veen, degentleman voetballer.
Voor Schoten speelde in deze wedstrijd verder o.a. Jan Blankensteijn, Jaap Brussée en Guus (Kuuk) Warmerdam.
Op mijn jongenskaartje is nog juist zichtbaar de 25% opslag. Voor dit topduel?? Van maar liefst 20 naar 25 cent. Zo ‘n 12 1/2 eurocent, wat een tijd.
Tegenstanders uit dit seizoen zijn verder o.a. Purmersteijn (Purmerend) – WFC (Wormerveer) – HRC (Den Helder). OVVO (Amsterdam). Vermeldenswaard is nog dat toen der tijd Schoten en OVVO de twee beste honkbalclubs waren van Nederland.
Dit wedstrijdverslag is van seizoen 1957 – 1958. 2e klasse B. Deze afdeling bestond uit 12 clubs, waarvan inmiddels clubs zijn opgegaan in fusies o.a. V.V.B., nu onderdeel van Velsenoord en Spartaan en V.V.A. in V.V.A./Spartaan. Het Utrechtse Holland is samengegaan met het aloude DOS, een van de drie moederclubs van F.C. Utrecht. Ook de drie, momenteel zeer bloeiende, verenigingen AFC, Kon. HFC en Hercules (Utrecht) speelden toen der tijd op gelijk niveau als Schoten en het ons zo bekende HBC eveneens. Het wedstrijdverslag is van halverwege het seizoen waarin Baarn de koppositie innam, Rapiditas uit Weesp thans opgegaan in FC Weesp bezette de laatste plaats, terwijl Schoten keurig zesde was, met spelers als Piet Tjeertes, Ton van Oosten en Ed van Veen op het wedstrijdformulier.
Seizoen 1958 – ’59. 2e klasse. 9 november 1958.
Een “local derby” uit bij HFC. De Koninklijk status liet nog even op zich wachten.
Deze wedstrijd was goed voor 4000 toeschouwers! De in Engelse stijl uitgevoerde oude houten tribune puilde uit!
Op de foto is dit goed zichtbaar, evenals Schoten keeper Gerard (Tarzan) Kessen en Ed van Veen, degentleman voetballer.
Voor Schoten speelde in deze wedstrijd verder o.a. Jan Blankensteijn, Jaap Brussée en Guus (Kuuk) Warmerdam.
Op mijn jongenskaartje is nog juist zichtbaar de 25% opslag. Voor dit topduel?? Van maar liefst 20 naar 25 cent. Zo ‘n 12 1/2 eurocent, wat een tijd.
Tegenstanders uit dit seizoen zijn verder o.a. Purmersteijn (Purmerend) – WFC (Wormerveer) – HRC (Den Helder). OVVO (Amsterdam). Vermeldenswaard is nog dat toen der tijd Schoten en OVVO de twee beste honkbalclubs waren van Nederland.
Bovenstaand artikel is van het team waarvan onder een wedstrijdverslag staat. Het verslag van een wedstrijd tegen A.W. (Allen Weerbaar?) uit Bussum is waarschijnlijk een wedstrijdverslag uit het zelfde jaar van een “gewone” competitiewedstrijd.
Bert Buter: Nu een aantal artikelen waarvan ik eerlijk gezegd de herkomst ook niet meer weet. Ik zal proberen in volgorde nog iets toe te lichten. Er zit wel een bepaalde volgorde in.
Te beginnen met een opstelling en bijbehorende foto uit 1936 van het toenmalige eerste elftal. Mijn vader was toen 15 jaar!! Deze foto staat bovenaan.
Vervolgens een serie verslagen die volgens mijn inschatting wel eens uit seizoen 1949 -1950 dateren. Schoten wist na drie eerdere pogingen via een na- competitie de vierde keer wel te promoveren.
Het kostte kennelijk veel moeite om ons te handhaven gezien de beslissingswedstrijd tegen Hercules (Utrecht). Ik schat dat dit een wedstrijd is gespeeld in 1953. Roy misschien brengt ons jubileumboek nog iets meer duidelijkheid.
Opmerkelijk is dat één verslag is opgetekend door Aad van Leeuwen, een prominente radioverslaggever in de jaren vijftig/zestig en nog wel later ook denk ik maar zo. Ik meen dat voetbal en paardensport zijn specialisme was. Ik heb zelfs nog een keer in een restaurant bij de Echoput/Apeldoorn, ja naar dat soort dingen ging je vroeger. Heel spannend………… maar je durfde zo’n man toen der tijd amper aan te kijken!!
Volgende keer kom ik terug bij je met seizoen 1957. Ik heb oud materiaal t/m 1967.
