Het bal is geopend!

Goal

Eindelijk mogen ze weer. Onze jongens. Of eigenlijk mannen, want vanaf nu speelt het vriendenteam bij de senioren. Onder de noemer van ‘Zaterdag 2’ om precies te zijn. De eerste wedstrijd voor de beker blijkt een mooie binnenkomer. Zeker om te wennen aan het andere niveau. Sporting Krommenie is ook nog jong en telt ook meerdere junioren in de selectie.

Onder de vertrouwde leiding van scheidsrechter Ed Strobel ontspint zich een boeiend duel. Schoten is duidelijk de bovenliggende partij, zeker het eerste half uur. De ene aanval is nog mooier dan de andere. Het schort slechts aan één ding: de afronding. Een waar spervuur aan schoten breekt los, maar de ballen vliegen allemaal ver naast of hoog over. Tot Jesse de Graaff het van afstand probeert, dit keer eens laag over het veld: prompt de 1-0.

Hyena's
De thuisploeg ruikt bloed. Als ware hyena’s – we kennen inmiddels onze klassiekers – blijven de geelzwarten uit Haarlem-Noord de roodwitten uit Krommenie opjagen. Passie, met vernuft is een ijzersterk recept. Thomas Reinink brengt met een slimme steekpass Perry Hogerheijde (veruit de snelste van ons team, zo bleek na afloop op veld twee) die beheerst de 2-0 aantekent. Even later gaat het duo op herhaling 3-0.

De eerste grote wisseltruc na een half uur spelen doet het spel van de thuisploeg geen goed. Natuurlijk is het lekker om wat krachten in te kunnen brengen, maar het blijft ook altijd even zoeken naar (bal)vastigheid na al positiewisselingen. Toch ontstaan er vlak voor rust nog wat aardige kansen, maar het scorebord blijft ongewijzigd.

Gemakzucht
Na de rust sluipt er wat gemakzucht in de ploeg. Meer bij toeval breekt Perry Hogerheijde opnieuw door, op aangeven van Tijmen Joacim (of Samuel van Heezik, daar zijn de meningen over verdeeld “Ik raakte hem nog aan met de punt van mijn schoen” en “Helemaal niet waar!”) en de 4-0 is ook een feit.
Jort Manshanden valt geblesseerd uit en wisseltruc nummer twee eroverheen, het doet de ploeg allemaal geen goed. Ongelooflijk geknoei, gestuntel en geschutter achterin. En voordat we met onze ogen kunnen knipperen staat het 4-2. Gemopper op de bank over ondoordacht wisselbeleid. We staan erbij (mag dat eigenlijk wel?) en kijken er naar.
Toch komt de eerste bekerzege van Schoten in het nieuwe seizoen niet meer in gevaar. Sterker nog: met het overzicht van Jesse de Graaff, het gebikkel door Jeppe van Beek, de kopkracht van Luuk Hartman en de opofferingsgezindheid van Rik van Vugt neemt de thuisploeg langzaam het heft weer in handen. Scott Verdonkschot zorgt na een fraaie aanval voor de genadeslag. Daarmee is gelijk ook een van de mannen van de wedstrijd genoemd. De andere? Krijn de Klerk, als solide verbindingsman, alsof hij al jaren op Schoter middenveld speelt. Welkom bij de club!

En tot slot: leuk dat alle spelers iemand van thuis mee hadden om de opening van het nieuwe voetbalseizoen bij te wonen, op de tribune en uiteraard op gepaste afstand. Dat speelt toch nog lekkerder, met zo'n twaalfde man/vrouw op de flank.