Laatste 10 minuten fataal voor Schoten.

Eindelijk weer een competitiewedstrijd in eigen huis. Met als bonus een heerlijk zonnetje. De nummer 3 (DIOS) tegen de nummer 11(Schoten) en ook nog eens zonder onze steunpilaren Adil en Sjoerd.

Hoe zouden we dat fixen? Eerlijk gezegd viel dat (aanvankelijk) mee. Schoten speelde boven mijn verwachtingen en DIOS maakte hun positie niet helemaal waar. 

Kort na de aftrap viel al een fraaie pass van Wesley Treffers op Dylan v.d. Kuil te noteren. Dit was een voorteken van wat nog vaker zou gaan gebeuren. Dylan en ook Donny Koning zorgden voor de nodige dreiging in de Schoten aanval. DIOS vertoonde vlot en verzorgd voetbal zonder echt gevaarlijk te worden. Verwonderlijk want enkele spelers beschikken over bovengemiddelde kwaliteiten, i.h.b. Vincent Noordam viel mij op. Pas in de 20e minuut viel een gevaarlijk schot van DIOS op te tekenen. Terwijl Robin de Ridder, Wesley en Donny zeer veel bedrijvigheid aan de dag legden. En stond Martijn de Boer gedurende de gehele wedstrijd zijn mannetje, toonde de juiste focus en won zeer veel duels. In de 25e minuut gaf eerst Robbert Bolwijn een mooie pass op Dylan, maar keeper Klinkenberg toonde zijn klasse. Wat Robbert kan, kan ik ook dacht Hernan Noorman en opnieuw werd Dylan goed aangespeeld, helaas lukte het niet om te scoren. Dylan maakte overuren waardoor hij het best wel lastig had om de bal te koesteren en bij zijn medespelers te krijgen. Zelf de laatste "touch" geven is meer zijn style. Plotseling, uit het niets, lukte het één van de DIOS spitsen vervaarlijk uit te halen. Gelukkig voor ons verdween de bal 15 cm naast de goal. Onze keeper Germain Ebbeling had er slechts het kijken naar. Het duo Donny en Wesley bleef een plaag voor DIOS en de hoop voor Schoten. Hoop die de bodem werd ingeslagen toen een terugspeel op Germain ongelukkig uitpakte en Germain (verblind door de zon?) de bal op een presenteerblaadje leverde aan Ralph Noorman. Hierdoor stond in de 43e minuut de 0-1 op het scorebord. Even onnodig als onverdiend!!

De 2e helft gaf aanvankelijk hetzelfde beeld. Schoten werkte hard en DIOS had het lastig om in de wedstrijd te komen. Dit had voor Schoten een goed gevolg. In de 57e minuut belandde de bal, in het drukbezette strafschopgebied, precies op het hoofd van Dylan. Hij beloonde zijn harde werken en bracht Schoten naast DIOS. Het werd nog mooier toen de jonge Kevin van Dijk in de 68e minuut Schoten naar een 2-1 voorsprong kopte, na een misgreep van de verder foutloze keeper Klinkenberg. Een lang niet gekende weelde voor de Geel-Zwarten: een voorsprong.

Met nog een kwartier te spelen werd DIOS wakker en begon te pressen, te jagen en Schoten wankelde. Bij een aantal spelers kreeg de vermoeidheid de overhand. Hoe goed Martijn ook verdedigde. Germain zijn goal als een leeuw verdedigde, de gelijkmaker kwam en viel in de 80e minuut na een woeste uithaal van v. Riel 2-2. DIOS rook winst en Schoten kon nog slechts verdedigen met de moed der wanhoop. Het baatte niet in de 88e minuut kon v.d. Keer de trekker overhalen en ontglipte Schoten zelfs dat ene puntje dat dik verdiend zou zijn geweest.

Bij Schoten waren er meerdere spelers, die de M.o.M. award verdienden maar ik gun 'm aan Donny Koning, die ondank zijn blessuregevoeligheid knokte voor wat hij waard was en deed zijn speelstijl me af en toe een beetje denken aan Wayne Rooney. 

Een compliment zeker ook aan scheidsrechter van Sprang. De "scheids" floot in de sfeer van de wedstrijd. Deze verliep daardoor vlot, soms stevig, maar zeker vooral sportief.

Opstelling Schoten: Ebbeling- D. Horn- de Boer- Noorman- Bolwijn- de Ridder- Zeedijk- van Dijk- Treffers- Koning- v.d.Kuijl. (Schoten deed twee wissels)