United/DAVO 2 (zon) - Schoten 2

De eerste competitie wedstrijd van het tweede elftal na een slechte voorbereiding. De beker was op niets uitgelopen, drie wedstrijden verloren en geen doelpunt gemaakt.

We voetbalden lekker mee, maar als je niet scoort dan win je niet. Deze zondag United 2 uit waar we het altijd moeilijk hebben en voor het laatst wonnen toen er nog guldens waren geloof ik. We hadden een grote groep mee en wisten dat er jongens teleurgesteld zouden worden. Christiaan Horn, Dave Miles (nieuw in de begeleiding bij het tweede) en ikzelf probeerden het zo eerlijk mogelijk te doen en toch ook een representatief elftal neer te zetten.

We gingen het veld op voor een goede warming up en kwamen scherp uit de kleedkamer. De eerste minuten waren geweldig en we wisten niet wat we zagen, mooie aanvallen goede positie wisselingen geweldige passes het was wachten op de doelpunten. Maar kans na kans werd gemist en United kwam beter in de wedstrijd, onze keeper bracht schitterend redding op een duel met de spits van United. Wij bleven beter maar het noodlot sloeg toe, een hoge bal werd verkeerd getaxeerd en het was 1-0. Even gingen de hoofden omlaag maar de jongens wilden laten zien dat we beter waren en gingen op jacht naar de gelijkmaker. Een te zachte terugspeelbal bracht onze keeper in de problemen en het was 2-0.

We hadden de pest in op de bank en in het veld waren ze op z'n minst gezegd ook niet gelukkig. Het rust signaal kwam als een verlossing. We waren down, maar hadden Dave Miles die simpel zei nu 3 keer scoren en we winnen. Dat deze Engelsman deze Cruyffiaanse wijsheid predikte gaf ons weer hoop. Er werden twee omzettingen gedaan en het moest meteen gebeuren.

Nog meer druk naar voren leverde snel een corner op die hard werd ingeschoten door Murat. De 2-1 na 5  minuten gaf ons hoop. Murat bleef doorschuiven en bracht meer kracht op het middenveld. Na 10 minuten in de tweede helft het hoogtepunt van de dag; Sinan nam de bal in een keer op zijn slof uit een voorzet vanaf de zijkant, en zag de keeper naar de bal duiken toen die alweer uit de goal kwam. 2-2 en we waren nog niet klaar. De terugkeer van Nick van der Zwaan werd ook opgeluisterd met een doelpunt, vanaf de punt van de zestien schoot hij de bal diagonaal in de goal.

Wat de eerste helft al had moeten gebeuren gebeurde nu, het benutten van de kansen.

United was teleurgesteld en zette hun laatste man in de spits.

Dit gaf wat verwarring en Murat moest eenmaal met een overtreding redding brengen. Uit een van de aanvallen van United bracht Remy prima redding op redding in een doldwaze scrimmage maar moest toch capituleren 3-3.. Toch leek het ons niks te doen want we zochten onmiddellijk de aanval en uit een mooie counter kon nieuwkomer Mike van de Vecht de bal in de bekeken in de goal schuiven 3-4.

De beer was los, United werd weggespeeld en Dennis bekroonde dat met de 3-5 en de winst was binnen.

Wat ons als begeleiding een goed gevoel gaf was dat het een team prestatie was en niet van een eenling. Een man sprong er voor mij bovenuit en dat was onze laatste man Murat, als een veldheer stond hij zijn mannetje en bracht rust en als het moest vuur in het spel.

Dave Miles zei voor de wedstrijd we gaan voor de titel en voorlopig heeft hij gelijk. Hopelijk kunnen we deze lijn doortrekken a.s zondag om 11.30 uur thuis tegen OG.

De muziek in de kleedkamer was gezellig en verzorgd door Tim.

Milko Pieters