Schoten – Bloemendaal

SDZ kampioen. Van Harte! Ouderkerk struikelt over Alliance’22. Schoten pakt laatste nacompetitie plaats.

De wedstrijd tussen twee traditionals, we speelden vast al in 1918 tegen elkaar, had alles in zich om er een echte strijd van te maken. Al de gehele week is er gerekend en kwamen alle scenario ’s voorbij, als dit en als dat. SDZ moest kampioen worden en gelijktijdig de 3^e periode meepakken. Ouderkerk zou zo vriendelijk moeten zijn om van Alliance’22 te verliezen. Beide gebeurde en vooral de winst van Alliance’22 is een bloementje waard of waarschijnlijk liever een kratje bier.

De wedstrijd stond niet voor niets bol van de spanning. Beide teams pakten de wedstrijd bij de horens en direct werd duidelijk dat Bloemendaal niet op theevisite kwam. Zij speelden snel en vol overgave met als gevolg dat beide teams al direct op het randje speelden. Overtredingen van beide kanten, maar scheidsrechter Alhaddad voelde de spanning goed aan en koos ervoor veel toe te staan. Van Bloemendaal is inmiddels bekend dat zij juist tegen ons er vol voor gaan, iets dat natuurlijk mag zolang ze binnen de door de scheidsrechter aangehouden grenzen blijven. Robin de Ridder begreep dit weer eens als de beste en greep stevig in om een signaal naar zijn teamgenoten af te geven en Bloemendaal duidelijk te maken dat Schoten ook bereid was de strijd aan te gaan. Toch dreigden we op 0-1 te komen toen een kopbal bij ons in het net verdween. Grensrechter Bolwijn stak echter resoluut de vlag omhoog daar hij buitenspel had vastgesteld en de scheidsrechter nam dit, tot grote opluchting van Schoten, over. Het werd een roerig eerste kwartier waarin de traptechniek van Tom Jacob de meeste aandacht afdwong. Eerst door in de 8^e minuut een vrije trap ongelofelijk fraai in de kruising te krullen, 1-0. Tom deed het in de 13^e minuut nog eens dunnetjes over, nu lukt het hem een corner rechtstreeks over keeper Joost Breed te plaatsen, millimeters onder de lat verdween de bal bij de 2^e paal in het net. 2-0. Laten we het maar even zijn “Gareth Bale” momentje noemen. Maar omdat het spelbeeld niet veranderde zaten we nooit op rozen. Helemaal niet toen in de 16^e minuut we verdedigend niet goed omschakelden en keeper Remy Heruer werd verrast door een niet verwacht stuitje van de bal. Bloemendaal uitblinker Max Leenheer kreeg een vrije kans, die hij vakkundig benutte. 1-2. Ondanks de hitte en dankzij een drinkpauze bleef de wedstrijd boeiend en spannend en golfde met grote snelheid het spel op en neer, joeg Bloemendaal op de gelijkmaker en werd het daardoor ook de bovenliggende partij. Bij Schoten waren er toch enkele spelers met pap in de benen, zo niet o.a. Alpay Kilic die verdedigde als een leeuw en behoede, over de gehele wedstrijd genomen, Schoten voor zeker drie à vier tegengoals. Tussen de 30^e en 40^e loerde de gelijkmaker om de hoek. Met name bij de kans, die Daan Geldermans aan zich voorbij liet gaan, lachte het geluk Schoten toe. Vier minuten later, in de 36^e minuut, tastte Remy mis en belandde de bal tot grote opluchting op onze paal. Bij Schoten zaten de zenuwen in de weg. Pas toen we daar weer wat controle op kregen zag je hoe Schoten ook kan voetballen, vanuit rust elkaar de bal aanspelen richting vijandelijke goal. Het was echter Bloemendaal dat het laatste woord had, nu was het echter Remy die een wereldsafe uit de hoge hoed toverde, dat had hij effe nodig. Rust 2-1.

Na rust werd het niet beter maar wel nog spannender. Inmiddels was de achterstand van Ouderkerk doorgedrongen rond het veld en mogelijk in het veld. Het werd een partijtje hotseknots begonia voetbal, die nog slechts gedragen werd door spanning en al lang niet meer door goed voetbal. Moet gezegd worden dat Bloemendaal beter was en slim vanuit de omschakeling onze verdediging de longen uit het lijf liet lopen. Remy werd weer de rots in de branding. Behoudens een gecombineerde aarzeling tussen Remy en enige verdedigers. Dit leverde Bloemendaal in de 60^e minuut hun verdiende gelijkmaker op 2-2. Zowel Schoten als Bloemendaal wisselden al hun reserves op, want de winst was heilig. Geen geschuif, geen geteut, geen mooi voetbal, maar strijd. In die strijd leek de uitslag te kantelen richting Bloemendaal toen Joon in 84^e minuut de  2-3 achter Remy legde. En nog was het niet gedaan. Lennaert, die maar niet los kwam, werd binnen de 16 onderuit geschoffeld en de bal ging op de stip. Tom klaarde ook die klus en gaf oud Schotenkeeper Joost Breed, die het overigens prima deed, geen kans. 88^e minuut 3-3. Tot winst kwam het daarna niet meer.

Man van de wedstrijd ken ik niet officieel maar naast Tom Jacob mag in één adem Alpay Kilic genoemd worden. Beiden hebben recht van spreken. Van beide teams viel het spel bij vrijwel iedereen van Max Leenheer in de smaak. Puike wedstrijd Max!

De nacompetitie werd binnen gesleept. Niet door het spel van vandaag maar een team dat 1x wint van kampioen SDZ, 2x van nummer 2 Roda’23 en niet verliest (2x gelijk) van nummer 3 ZSGO/WMS heeft recht van spreken op een 4^e plaats.

Het levert tenminste één wedstrijd, uit bij DCG in Amsterdam West op. We hebben niets te verliezen en weten wat we kunnen en nu maar zonder druk voetballen. Spelers pak je rust en zorg weer fris en fruitig klaar te zijn voor de volgende klus, zondag 3 juni a.s.

Bert Buter.