VVC 1 (zon) - Schoten 1 (zon)

Bij aankomst was het al om te puffen in Nieuw Vennep, amper wind en de zon hoog aan de hemel. De warming up was amper nodig om de spieren warm te krijgen en dan ook nog 90 minuten aan de bak. Nee dit was geen pretje voor de spelers en scheidsrechter. De leidsman had een keurig donker pak aan wat veel op de shirts van de VVC spelers leek dus er werd nog wel eens vergist.

In de tweede helft had hij gelukkig wat anders aangetrokken. De eerste helft was rommelig met kansen aan beide zijden waar Rick voor ons de grootste miste.

Aan onze kant moest Bart een paar keer optreden om zijn doel schoon te houden. De ruststand was 0-0 en dat gaf ook wel de verhouding weer.

De tweede helft hadden we licht de wind mee en dat is soms best wel een voordeel, maar nu niet. Ik kan iedereen aanraden om een schiettent te beginnen in Nieuw Vennep want ze schieten gewoonweg niet raak. De VVC spelers misten werkelijk de mooiste kansen, maar daarbij moet gezegd worden dat Bart zijn keeperskwaliteiten naar grote hoogte reikte. Die ene keer dat hij gepasseerd werd schoot de spits van VVC tegen een verdediger op de doellijn aan. Langs de kant zagen wij opa Louis Groenewoud alleen maar foto's nemen van onze verdediging en keeper.

Toen ik met onze nieuwe technische man Peter Pennarts stond te praten wisten wij het al snel zeker.

Cruijffiaans spreekwoord; als je zelf niet scoort doet die ander het wel.

Zo gebeurde het dat Randy zijn tweede vrije bal op het middenveld kreeg, omdat zijn vaste bewaker (de hele wedstrijd in zijn nek gezeten) even niet oplette en de bal lang verstuurde naar de op volle sprint liggende Donny die beheerst afdrukte 0-1.

Of onze trainer wist dat het zo zou gebeuren weet ik niet, maar zijn zoontje had het tenue aan van Bayern Munchen. Sinds lange tijd had ik het gevoel weer dat dit een Duitse (gestolen) overwinning was. Die blijven het lekkerst, want ze leveren onverwacht 3 punten op. Het was een zware wedstrijd met veel strijd en veel geluk.

Uitblinker was onze keeper Bart. Hij had een hoop reddingen en hield voor het eerst de “0” in een officiële wedstrijd. 

Nu maar kijken wat RCH volgende week doet. Zoals we Roland Ebbeling kennen zal hij wel een verassing in petto hebben waar wij het heel moeilijk mee gaan krijgen.

Milko Pieters