Schoten – K.F.C.

Na een tamelijk goede start van Schoten werd het verhaal van deze middag snel duidelijk. Beide teams startten voortvarend met een verzorgde opbouw en fel jagende aanvallers. De eerste mogelijkheid was voor de Zaankanters toen Schut afdrukte maar de bal over de Schoten doellat zag vliegen. Gelukkig maakte dos Santos het nog bonter door te missen voor open doel. Vervolgens bracht een pass v.d. Stadt de bal dicht bij onze goal maar vond geen vond geen Kooger voet. Dat was even naar lucht happen, zowel binnen als buiten de lijnen.

Toch deed Schoten toen nog aardig mee, maar in de zestien kwamen we zelden. Dit duurde tot vlak voor het eerste kwartier toen we er een corner uitpeuterde en Sjoerd Auwerda de bal fraai liet indraaien en Bilal net geen goed contact met het hoofd kon maken. Het was toch weer Lennaert Stuur, die voor ons in de 17^e minuut het dichtst bij een doelpunt kwam, maar zijn schot ging over. Het leek voor Schoten de goede kant op te gaan, maar dat bleek schone schijn. Het restant van de eerste helft was vrijwel volledig voor KFC. We werden feitelijk op alle fronten afgetroefd en met name hun snelheid en vaardigheid was anderhalve klasse beter dan wij op de beste momenten konden brengen. Hun spel blonk uit in variatie met dan weer kort en dan weer diepte spel. Door aanvankelijk nog wel moedig verdedigen van onze laatste vier en steun van de andere twee linies, plus corrigerend coachen vanaf de kant, hielden we nog steeds stand. Rond de 35^e minuut ging het dan toch mis. Uit een corner zag de kleinste speler en verdediger Koster van KFC kans de bal met het hoofd!! de juiste richting te geven en kwam de 0-1 op het scorebord. KFC was los en met hun bewegelijke uitwaaierende aanvalsspel bleef Schoten achter de tegenstander en bal rennen, zonder zelf maar enige grip op de wedstrijd te krijgen. Al was er tot aan de rust (op dertig seconden na) geen beweging te zien op het scorebord en leek de thee nog redelijk zoet te gaan smaken. Helaas voor Schoten werd het toch nog 0-2 in de 45^e +1 minuut via schutter Schut en werd het zoet bitter. Dit was overigens een betere afspiegeling van het wedstrijdbeeld.

De tweede helft was nog maar amper begonnen toen we verdedigend stonden te schutteren, we echt even voor schut stonden en het 0-3 werd door, “what’s in a name”, Schut. Voor KFC was het een gelopen koers en schakelde men over naar een versnelling lager. Schoten speelde moedig door maar het bleef een kansloze missie, die toch nog een lichtpuntje bracht. Rond het uur vielen Alpay Kilic en Sander Baltus in, zij gaven rust aan Anil en Dylan. Beide jongens brachten nieuw elan aan het toch wel erg matte team. De opleving vertaalde zich in de 63^e minuut met een tegendoelpunt 1-3, toen Bilal een corner van Alpay binnen kopte. Hierdoor zette Schoten nog even aan, leek er meer mogelijk, KFC was enigszins in gekakt, maar pareerde adequaat door hun surplus aan kwaliteit weer in gang te zetten. Jammer dat er toch weer een dubbele fout was achterin aan voorafging, waardoor in de 80^e minuut invaller Wijndal voor de 1-4 eindstand zorgde met een simpele intikker.

We werden vandaag op kwaliteit geklopt. Maar ook een aantal oude kwalen dienden zich weer aan. Het gemopper op alles en iedereen is verwerpelijk en lost niets op. Jezelf eens goed monitoren kan minder kwaad. Zoek het eens bij jezelf en bedenk wat je verbeteren kunt.

Met nog vier wedstrijden te gaan moet je alles uit jezelf willen persen en dan is er nog best wel wat mogelijk. Man van de wedstrijd bij Schoten was lastig. In ieder geval waren de dertig minuten van Sander Baltus en Alpay Kilic bemoedigend.

Bert Buter.