Schoten – s.v. Beemster

In aanloop van de wedstrijd en tijdens de warming up zag je aan de strakke koppies de belangen, die op het spel stonden. Ik let dan met name op de Schoten boys en nog voor de aftrap herkende ik in de high fives en gebalde vuisten een uitstraling van “alles voor elkaar, alles voor het team”. Schoten startte met de stevige wind in de rug en pakte de wedstrijd bij de keel. Met als resultaat dat we al in de 3e minuut op een 1-0 voorsprong kwamen. Wesly Lamars deed waarvoor hij er in staat, de bal oppikken en daarna een medespeler in stelling brengen. De verzonden diepe bal werd op waarde ingeschat door Lennaert Stuur, die onberispelijk afgerondde. Schoten wilde graag doorpakken en twee corners plus een fraaie voorzet van Robin de Ridder leidde tot hachelijke situaties in de Beemster zestien. Datzelfde Beemster was natuurlijk niet naar Haarlem gereisd om er een toeristisch uitstapje van te maken. Ze speelden mee en pakten het initiatief van ons af, iets dat we veel te gemakkelijk lieten gebeuren. Een moment van onoplettendheid van een onzer verdedigers leverde zomaar, in de 11e minuut, de gelijkmaker op. Via hun stevige spits Frank Pieters, die 1 op 1 onze keeper Thijs Hofman kansloos liet. Kort daarop was bij een vrijetrap van Beemster gelukkig Thijs de winnaar en voorkwam hij een achterstand. Deze ontwikkeling maakte Beemster sterker en Schoten raakte van slag.

Weg was de “schwung”. De opbouw verliep veel te traag en de diepe bal, met wind mee, kwam zelden aan. Wat we zagen was op dat moment gewoon de nummer 14 tegen nummer 13. Het was een rommelpotje! Aanvoerder Robin de Ridder zwoegde dat het een aart had, wel was Lennaert af en toe dreigend en raakte zelfs nog de paal. De 1-2 viel, via een door Julian Schaap goed genomen strafschop, in de 35e minuut. Ik dacht aanvankelijk, iets te gemakkelijk gegeven maar door andere Schoten supporters werd dit weerlegd. Zo heeft de scheidsrechter altijd gelijk en zo hoort het ook. Alle credits voor de heer Thomas. Hoewel de overtuiging bij Schoten nog steeds zoek was lukte het toch af en toe te pressen en kwam Alpay nog voor rust dicht bij de gelijkmaker. Echter alom zorgelijke blikken op de gezichten van alle Schotenfans en ik was geen uitzondering.

Wat trainer Gidon in de rust heeft weten los te maken, daarvoor moet je zelf in de kleedkamer hebben gezeten, die tijd ligt al heel ver achter me. Ineens was het daar, de echte wil om te winnen en dan moet je ook nog een beetje geluk hebben ook. In de 47e minuut was een vrije trap keeper Fokkema te machtig en liet hij de bal van de borst springen. Lennaert was er als de kippen bij en de 2-2 stond op het scorebord. Toen kort daarna Sjoerd ook dichtbij zijn doelpunt was, werd duidelijk Schoten had na de thee een complete gedaantewisseling ondergaan. Beemster kon nog slechts tegen houden maar Schoten viel niet af te stoppen. Lennaert zette een machtige rush in van 30 meter en zette zijn team in de 55e minuut op een 3-2 voorsprong. Direct daarna was het bijna Anil zijn beurt maar het lukte net niet. In de 60e minuut was er weer een momentje van magic toen Lennaert met een listig hakje Sjoerd Auwerda in stelling bracht, raak 4-2. Wat een weelde! Het hield niet op toen in de 63e minuut Wesley fraai Lennaert in stelling bracht. De 5-2 was een feit. Beemster was nu echt knock out. Anil gaf zijn plaats af aan Sven Bonhof, die er meteen klaar voor was, gezien een stevig duel die hij niet uit de weg ging. Dat telt Sven! Schoten speelde de wedstrijd rustig uit en scoorde via Sjoerd, na een fraaie solo, in de 82e minuut de 6-2. Waarna Wesley ruimbaan maakte voor Dylan v.d. Kuil en Randy Willemse hetzelfde deed voor young kid on the block Sander Baltus. Het laatste woord was aan een Beemster verdediger, die een vrije trap van Sjoerd achter zijn eigen keeper werkte. 7-2.

Wat een wending nam deze wedstrijd. Dat in voetbal alles mogelijk is wisten we na woensdagavond al, maar toch…. Dit zag je niet aankomen na de 1e helft. Robin de Ridder speelde een belangrijke rol vandaag als aanjager, maar als Lennaert er vier in knalt kan er maar een de man van de wedstrijd zijn. En dan blijft de vraag wat Gidon in vredesnaam heeft gezegd in de rust. Is de wedstrijd door hem opgedragen aan alle moeders, op deze Moederdag? Alleen al het verschil van Aron zijn 1e en 2e helft, ongekend.
Feitelijk verdienen alle spelers voor hun spel in de tweede helft hun naam terug te vinden in mijn verslag, maar dan wordt het nog langer. Scheidsrechter Thomas leidde zijn wedstrijd op een prima wijze en beide teams speelden met respect voor elkaar en dat mag ook wel eens benoemd worden. Zondag gaan we naar Heiloo met een boel meer zelfvertrouwen om de strijd aan te gaan tegen Foresters. Een club die helaas ook al naar het zaterdagvoetbal uitwijkt.

Bert Buter.