Schoten 2 - Zwanenburg 2 (zon)

De mistflarden lagen nog over het veld deze vroege zondagmorgen. Zelf de kantine openen, omdat de familie de Ridder een weekendje weg was. Dit is niet erg, maar het niet kunnen babbelen met Peter over het wel en wee van de club wel. Gelukkig waren Ger en Eline er vroeg dus de gasten konden komen.

Vier man begeleiding had Zwanenburg mee en ook hier was het weer leuk oude bekenden te zien.

De wedstrijd begon rustig met aanvalletjes over en weer, maar geen grote kansen. Plotseling in de twintigste minuut sloeg de vlam in de pan, een schandalige overtreding werd afgedaan met een vrije trap, waar licht rood of donker geel op zijn plaats was.

Onze spelers waren zo boos dat ze meer op de benen gingen letten van de tegenstander,  dat ze vergaten op te letten en de 0-1 lag in het net. Feit blijft dat de bal altijd belangrijker is dan de tegenstander heren, voor een tegenstander het net inschoppen krijg je rood en geen punt.

De rust keerde op het veld en het voetbal was aardig wat we lieten zien. Anil ging goed door en Donny, die terug was na zijn schorsing, kreeg een behoorlijke kans maar helaas. Ook Zwanenburg liet zich niet onbetuigd en Remy die de geblesseerde Roy verving moest al zijn kwaliteiten aanspreken om niet op een grotere achterstand te komen. Na dertig minuten gaf Marvin, die ook terug kwam na zijn schorsing, een mooie bal op Donny die net te scherp voorgaf voor Anil.

Ook Ihsan liet van zich horen en schoot net over en de druk van ons bleef tot de rust. De tweede helft begon en we kregen meteen twee grote kansen maar ook die gingen mis. Eindelijk ging het goed; Anil zat goed tussen de keeper en verdediger en drukte goed af: 1-1 en dat was voor het spelbeeld niet meer dan terecht.

Wij heersten op het veld en er werd rustig aangevallen op zoek naar de volgende goal.

Sinan had weer een van zijn befaamde dribbels en werd onderuit gehaald in de zestien, iedereen dacht penalty, maar nee hoor doorspelen zei de scheids. Weer waren we woest en liepen we niet op te letten, en hun scoorden uit de counter 1-2. Daarna, en dat was al een half uur voor tijd, was het geloof in een goede afloop weg en kabbelde de wedstrijd naar het einde.

Christiaan, Dave en ik denken dat we aan de nieuwe situatie moeten wennen. We spelen geen degradatievoetbal meer, maar staan op een mooi vierde plek en hadden wij de afgelopen twee wedstrijden gewonnen, dan hadden we meegedaan om de titel.

Het lijkt nu onmogelijk, maar we gaan proberen de laatste tien wedstrijden goede resultaten te boeken om misschien toch nog wat te stijgen op de ranglijst.

Milko Pieters