Olympia Haarlem 1 (zon) - Schoten 1 (zon)

Eindelijk was er weer eens tijd voor mij om ons eerste elftal te bewonderen. De laatste maanden veel bij Ajax gezeten en dan schiet het kijken naar ons vlaggenschip erbij in.

Afgelopen vrijdag na de training zat ik even in de kleedkamer waar de meeste spelers van het eerste zaten, even sfeer proeven en kijken hoe de vlag ervoor staat na wat wisselende resultaten.

Ik hoorde twee spelers met elkaar praten, de een zei tegen de ander ‘ we gaan het seizoen lekker uitvoetballen toch?’.

Dat wekt bij mij dus woede op. Ik zei tegen de ander wil je gewoon een beetje rommelen en vier keer verliezen of wil je er vier winnen?

Hij zei meteen ik wil altijd winnen. Ik vond dat een prima gedachte om op door te gaan en zei tegen de spelers, of je van Ajax houdt of niet, ze hebben vorig jaar het onmogelijke laten zien en dat kunnen wij ook.

Even werd het rustig en ik zei: vier wedstrijden twaalf punten en nacompetitie.

Dat was de boodschap voor de wedstrijd van Tweede Paasdag uit bij Olympia. De eieren van de Eerste Paasdag waren op en de jongens waren prima op tijd, op een na die niets meer van zich liet horen…….

Hoe kan je jezelf verslapen als je om kwart over twaalf aanwezig moet zijn en je maten laten stikken, ongelofelijk!!!!

Met nog twee wissels over vertrokken we naar Olympia.

De regen kwam heerlijk uit de lucht vallen en veranderde het hoofdveld in een dramatische grasmat. Aangezien onze jongens het mooie kunstgras gewend zijn voorzag ik problemen. Een mooi voorbeeld hiervan was Wesley. De eerste twee ballen die hij meteen door wilde spelen gingen de kant op van de tegenpartij.

Gelukkig ging hij daarna de bal aannemen voordat hij een pass verstuurde en dat ging veel beter. De jongens waren even zoekende, maar trokken het spel naar zich toe en hadden al snel de kans om een doelpunt te maken. Maar de treffer bleef uit en waar normaal gesproken de koppies dan gaan hangen bleven ze doorgaan al kwam Olympia beter in de wedstrijd.

Toen kwam ons duveltje uit het doosje; er kwam een mooie voorzet vanaf de zijkant die Donny heerlijk inkopte en de 0-1 ruststand was bereikt.

In de rust werden de puntjes op de i gezet en de tweede helft begon goed. Binnen de kortste keren kreeg Wesley de bal op de zestien, nam hem aan, draaide goed weg bij zijn tegenstander en schoot diagonaal de bal in het zijnet en de 0-2 was een feit.

Het bleek toch zijn kwartiertje te worden, hij gleed de bal vanaf de achterlijn in het doel 0-3 en zijn omhaal waar de 0-4 uit voortkwam liet zien wat hij kan.

Daarna kwam Rick één op één met de keeper en in plaats van allerlei ingewikkelde trucs schoof hij de bal langs de keeper en de 0-5 was wederom een feit. De tegenstander schoot nog een keer op de lat, maar de wedstrijd was gelopen.

Een goede overwinning in een goed geconcentreerde wedstrijd, en zelfs de trainer gaf zijn complimenten.

Dan de speler van de wedstrijd aan onze kant:

Bart speelde een solide wedstrijd en hoefde weinig van zijn kunsten te tonen Sebastiaan speelde een prima wedstrijd en liep tegen een domme gele kaart op. Hij had gelijk, maar de arbiter bepaalt en deze Piet Lut trok de kaart erg snel. Daniël en Bas vormden het centrale duo achterin en gaven twee kansen weg, maar speelden een goede wedstrijd

Jeffrey op links, de revelatie van het seizoen, was niet op een fout te betrappen

Op het middenveld liep Nick het vuile werk op te knappen. Deze liet zijn techniek en inzicht zien met weinig balverlies en goede intercepties.

Randy kwam van links en zwierf over het hele middenveld, zijn passerbewegingen op het moeilijke veld waren een lust voor het oog.

Joey stond op tien, dook de gaten in en trok de verdediging prima uit mekaar. Rick zocht de moeilijke oplossing nog wel eens, maar zijn goal bewees dat hij ook simpel kan spelen, hou vol vriend!

Wesley speelde met nummer negen ,maar liep overal en de voorstopper wist zich geen raad met hem.

Donny speelde enthousiast, maar soms te gretig. Hij speelt op het randje en soms er overheen en dat heeft hij niet nodig met zijn snelheid

Arslan en Samil vielen in en voetbalden mee alsof ze er vanaf het begin instonden.

De man van de wedstrijd werd voor mij een strijd tussen Nick en Wesley die de laatste krijgt door zijn drie doelpunten.

De stand op de ranglijst geeft aan dat alles nog mogelijk is, en laten we ervoor gaan heren….. op zoek naar een mooi en lekker toetje!

Misschien om de jongens een hart onder de riem te steken moeten we de volgende wedstrijd tegen Wijk aan Zee een stukje levende muziek regelen, een mooi vraagstuk voor Charles Ket en zijn mannen.

Milko Pieters